Περί εμού

Αφού θέλει η Lost, ας είναι...

1. Βαριέμαι εύκολα! Κι όταν λέω εύκολα, το εννοώ. Βαριέμαι την ίδια δουλειά, το ίδιο σπίτι, την ίδια διακόσμηση, το ίδιο αυτοκίνητο, τις ίδιες παρέες, τα ίδια μαγαζιά, τις ίδιες στάσεις στο σεξ, τους ίδιους προορισμούς, τους ίδιους ανθρώπους.
2. Φοβάμαι πολύ τις κατσαρίδες! Κι όταν λέω πολύ, εννοώ πολύ. Έχω προκαλέσει πολλές κρίσεις γέλιου σε φίλους και συγγενείς με τις αντιδράσεις μου στη θέα κατσαρίδας, ενώ για κάποιο λόγο διαισθάνομαι την παρουσία τους πριν καν εμφανιστούν.
3. Αγαπώ πολύ το μέρος από το οποίο κατάγομαι! Κι όταν λέω πολύ, εννοώ πως είναι ίσως ο μόνος προορισμός που δε θα βαρεθώ ποτέ.
4. Αντέχω τον πόνο! Κι όταν λέω αντέχω, εννοώ μουλάρι ο Αστραχάν είτε αφορά σε σωματικό είτε σε ψυχικό πόνο.
5. Δεν ξέρω να λέω όχι! Και είναι καιρός να αρχίσω...

Αν θέλουν οι:
tsoula
timewillprove
Minds in a jar
Loaded
erotisis

Γιατί δεν φοράς κράνος;

Υπάρχει κάτι που με εκνευρίζει ιδιαίτερα στα Ελληνικά σήριαλ.
Ωραίοι νέοι πρωταγωνιστές, έξυπνοι, με τον τρόπο τους και χωρίς πολλές έγνοιες κυκλοφορούν στην πόλη, στην οποία θέλει το σενάριο να διαμένουν, με μηχανή.
Ως εδώ καλά!
Έλα όμως που κυκλοφορούν με αυτή χωρίς να φορούν κράνος!!! Αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Και για να μην παρεξηγηθώ, θα πω πως ανεβαίνω σε μηχανή εδώ και χρόνια, οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν μηχανή, ο καημός μου είναι πως δεν έμαθα ποτέ να οδηγώ μια κι ενώ έχω χάσει 2 πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα σε δυστύχημα με μηχανή, εξακολουθώ να τη θεωρώ το καλύτερο μέσο μεταφοράς. Με την προϋπόθεση να φοράς κράνος!
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως άτομα (ηθοποιοί) που προφανώς οδηγούν μηχανή και γνωρίζουν τους κινδύνους, δέχονται να πρωταγωνιστούν σε σκηνές πάνω σε μηχανές χωρίς κράνος, γνωρίζοντας πως εκείνη την ώρα τους βλέπουν νέα παιδιά, τα οποία είναι πολύ πιθανό να τους μιμηθούν.
Για όνομα κυρίες και κύριοι! Χαλάστε λίγο τη μόστρα σας και δώστε το παράδειγμα στον κόσμο που σας παρακολουθεί...