Νομίζω πως το είχε γράψει η Μαλβίνα, μπορεί να κάνω και λάθος.
Τα πράγματα που φοβόμαστε περισσότερο είναι αυτά που θα μας ξανασυμβούν!
Γιατί όμως;
Είναι που δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας;
Είναι που ενώ μαθαίνουμε, μας είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε τη θεωρία πράξη;
Είναι που τα πράγματα που φοβόμαστε, είναι και αυτά που μας αρέσουν περισσότερο;
Ξέρω τουλάχιστον έναν άνθρωπο, που διαβάζοντας αυτό το post θα τα πάρει κρανίο και θα με αρχίσει στα μπινελίκια. Χαίρομαι γι'αυτό! Γιατί με ξέρει και με καταλαβαίνει και είναι πολύ φίλη για να μην το κάνει. Οπότε χαλάλι σου (εσύ ξέρεις).
Ξέρω επίσης, πως κάνω λάθη γιατί είμαι άνθρωπος με ανασφάλειες, ανάγκες και φοβίες, όπως όλοι. Κι αν καμιά φορά χάνω το μέτρο, είναι γιατί είμαι αυθόρμητη και παρορμητική. Οπότε το μόνο που έχω να πω, είναι πως λυπάμαι για την ανεξήγητη και απαράδεκτη χθεσινοβραδινή συμπεριφορά μου (κι εσύ ξέρεις).
Ναι! τα πράγματα που φοβάμαι, μου συμβαίνουν ξανά και ξανά, αλλά ίσως να φοβάμαι περισσότερο μήπως δεν μου ξανασυμβούν...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
έκανες καφρίλα? πήραν τα σκάγια άμαχο πληθυσμό? εκτονώθηκες τουλάχιστον? στιγμιαία μάλλον, γιατί σήμερα βλέπω κάτι ενοχές...δε γαμεί? τα λάθη μές το πρόγραμμα είναι. και το να μη μαθαίνεις από αυτά, πάλι μέσα.
α, για αυτά που φοβόμαστε και ξανασυμβαίνουν, υπάρχουν τα καλά (έρωτας, δόσιμο κλπ) και τα κακά (πέφτω από σκάλα, με χέζει περιστέρι).
διευκρίνησε που αναφέρεσαι για να σχολιάσω ανάλογα.
δική σου,
μαραμένο κυκλάμινο
υγ: τρία, χώσε!
Never SMS while drinking!!!
για S&M βέβαια, ούτε λόγος...
χαχαχα
δε πειράζει ρε, όλοι την έχουμε κάνει τη μαλακία.
φιλιά, καλό Σουκου!
Ο φόβος είναι συναίσθημα. Και όταν το μοιράζεσαι, σε αυτήν την αποστειρωμένη από ανταλλαγή συναισθημάτων κοινωνία, είναι πολύτιμο.
Όσο για το τι είναι τα πράγματα που φοβόμαστε, είναι τα πράγματα που μας στιγματίζουν, που έχουν κάποιο ειδικό βάρος και που αφήνουν κάποια σημάδια στην προσωπικότητα μας. Το ότι συμβαίνουν ξανά και ξανά είναι το μόνο σίγουρο, το μόνο φυσικό. Όλα επαναλαμβάνονται, εμείς όμως βλέπουμε και θυμόμαστε μόνο αυτά που μας σημαδεύουν. Το ότι έχουμε φοβίες ανασφάλειες και ανησυχίες σημαίνει ότι είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι που προχωρούν στη ζωή με την απαραίτητη αυτογνωσία, αλλά και έχουν τον έλεγχο να την κρατούν σε έναν βαθμό ισορροπίας. Το ότι επαναλαμβάνονται είναι μόνο αυτό που συμβαίνει όταν είσαι ζωντανός. Όλα στη φύση κάνουν κύκλους όταν είναι ζωντανά και τα καλά και τα κακά. Είναι όμως ζωντανά.
ΥΓ 1: σήμερα δε θα χώσω, έχει φουσκώσει η φιλοσοφική μου φλέβα
ΥΓ 2: τούμπανο έχει γίνει
ΡΕ ΤΡΙΑ, ΤΙ ΠΙΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ?????
@Thrills
Το απόλυτο παράδειγμα. Σε χέζει περιστέρι και είναι μια αηδία και μίση. Άσε που θα σου συμβεί και θα σου ξανασυμβεί, πράγμα στατιστικά αποδεδειγμένο από 29 κατασκευαστές πλυντηρίων. Πας λοιπόν κι εσύ και το βαφτίζεις γούρι (το χέσιμο) και κάθε φορά που σου συμβαίνει το χαίρεσαι κι από πάνω. Οποίο συνεπως το ηθικο δίδαγμα λέγω. Και απαντώ. Υπάρχουν πολλές οπτικές για κάθε πράγμα, δεν έχουμε παρά να επιλέξουμε αυτή που κάνει το κακό να φαίνεται λιγότερο κακό και το καλό να φαντάζει τέλειο.
ΥΓ 3: Είναι προφανές ότι βαριέμαι στη δουλειά
ΥΓ 4: Όχι και πίπες ρε κοπελιά
ΥΓ 4: Όχι και πίπες ρε κοπελιά
την ίδια απορία έχω κι εγώ.. γιατί να φοβόμαστε αυτά που πρόκειται να μας συμβούν ή [ξανα]συμβούν?
θέμα συνήθειας είναι πιστεύω... κι ε΄γω προσπαθώ.
άλλες φορές τα καταφέρνω και άλλες όχι.
γράφεις ωραία :)
α, και τώρα που το θυμήθηκα:
Ξάαααα-να
να σ'ερωτευόμουνα απ'την αρχή
Ξα-Ναάαααα
(Sakis σε μετεφηβικό στάδιο, αξία σταθερή)
thrills & tria: είστε πολύ τσογλάνια, αλλά σας αγαπώ!
innersilence: άλλες φορές τα καταφέρνουμε κι άλλες όχι...σημασία έχει ότι προσπαθούμε, φαντάζομαι!
ευχαριστώ πολύ:-)
Δημοσίευση σχολίου