Σα σήμερα

35 χρόνια πριν ένα αγοράκι που το έλεγαν Νικόλα, αποχαιρετούσε τη μαμά του, που πήγαινε να του φέρει το δώρο του για την ονομαστική του εορτή.
Που να φανταζόταν ο μικρός Νικόλας - ξανθός κι αφράτος -, πως το δώρο του θα ήταν ένα μαυριδερό πλάσμα, τριχωτό, που έσκουζε και τον ξυπνούσε μέσα στη μαύρη νύχτα! Και δεν έφτανε αυτό, το πλάσμα δεν έμοιαζε μαζί του ούτε στα βασικά, φανταστείτε πως του έλειπε το τρίτο χεράκι ανάμεσα στα ποδαράκια του. Καιρό μετά, ο μικρός Νικόλας θα μάθαινε, πως το πλάσμα λεγόταν κορίτσι!
Το πλάσμα λοιπόν, ήταν δώρο για τη γιορτή του αδελφού του. Καλά να πάθει!!!
Από τότε γιορτή και γενέθλια γιορτάζονταν μαζί στο σπίτι τους κι ενώ όλοι - φίλοι και συγγενείς - δε ξεχνούσαν ποτέ τη γιορτή του μικρού Νικόλα, ξεχνούσαν με μαθηματική ακρίβεια τα γνέθλια του πλάσματος. Γεγονός το οποίο εκνεύριζε ιδιαίτερα το πλάσμα, όχι μόνο γαιτί δεν έπαιρνε τον ίδιο αριθμό δώρων με τον μικρό Νικόλα, αλλά ούτε καν τον ίδιο αριθμό ευχών.
Τα χρόνια πέρασαν, ο μικρός Νικόλας έφτιαξε σπίτι και οικογένεια και το πλάσμα σπίτι. Για ένα περίεργο λόγο όμως συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να γιορτάζουν όνομα και γενέθλια μαζί! Μήπως το πλάσμα είναι οπαδός του Μαζώχ?

Υ.Σ. Χρόνια μας πολλά αδελφούλη!!!